Victoria Lines
Fort Mosta
Dwars over het eiland Malta loopt een enkele verdedigingslinie die de Victoria Lines wordt genoemd. Deze loopt van Fomm ir-Riħ aan de westkust naar Madliena aan de oostkust en werd aangelegd langs een geologische breuklijn die het eiland grofweg in tweeën deelt en die zorgt voor natuurlijke hoogteverschillen, waarvan dankbaar gebruik kon worden gemaakt. De twaalf kilometer ononderbroken linie loopt ten noorden van Mosta en de oude hoofdstad Mdina en werd door de Britten aangelegd tussen 1870 en 1899. De angst bestond namelijk dat vijandelijke grondtroepen op het noordwestelijke deel van het eiland zouden landen. Bijvoorbeeld aan St. Pauls Bay of Mellieha Bay. Ze hadden zich daar eenvoudig kunnen vestigen om vervolgens de voor de Britse marine belangrijke havenregio onder de voet te lopen. De enkele, maar zwaar bewapende, verdedigingslinie moest daar een stokje voor steken. Er werden bij Binġemma, Mosta en Madliena grote forten gebouwd. Deze werden onderling verbonden middels een muur die niet alleen beschutting bood, maar waarover de artillerie zich snel kon verplaatsen. Aanvullend werden op strategische plekken batterijen voor kanonnen aangelegd. Achter de linie werd ruimte gemaakt voor ondersteunende militaire diensten. Zo werden in Pembroke bijvoorbeeld barakken voor de manschappen gebouwd, waarna de plaats ruim een eeuw het domein werd van militairen. Tevens bevond zich in Pembroke een extra fort (Fort Pembroke) dat als onderdeel van de linie werd gezien. Na de aanleg van de Victoria Lines werden er regelmatig aanpassingen gedaan aan de bouwwerken en de bewapening. Op basis van voortschrijdend inzicht, kwamen de Britse machthebbers al in 1907 tot inzicht dat de bouwwerken door de snel veranderende wijze waarop oorlogen werden gevoerd niet langer gepast waren binnen de moderne krijgskunst en dat ze derhalve overbodig waren. Hierdoor werden de linies plotsklaps verlaten, zonder dat ze ooit door een vijand getest waren. Hoewel dit zonde van de inspanningen en investeringen in de aanleg lijkt, past het binnen de wapenwedloop van die tijd. Een eventuele vijand had op basis van de aanwezigheid van de zware verdedigingslinie kunnen bevatten dat een invasie via de anders strategisch gezien zwakke noordzijde zinloos zou zijn. Juist door de sterke aanwezigheid van de Britse troepen behield het eiland de reputatie onoverwinnelijk te zijn en is het sinds het verdwijnen van de Fransozen in 1800 niet bezet geweest.
In eerste instantie werd de linie 'The north west front' genoemd. Ter ere van het diamanten regeringsjubileum van de Britse koningin Victoria op 22 juni 1897, werd de naam echter veranderd in 'the Victoria lines'. Soms worden ze gekscherend ook wel de Great Wall of Malta genoemd. De wandelroute langs de Victoria Lines is behoorlijk populair. Zoals gezegd is de route ongeveer twaalf kilometer lang. De wandeling over de gehele breedte van het eiland duurt ongeveer vier uur. Enkele bouwwerken langs de route zijn recentelijk gerestaureerd. De meeste forten zijn vanaf de buitenzijde te bezichtigen en enkele delen van de muur ogen spectaculair en fotogeniek.
|